Zburzenie starego budynku i postawienie w jego miejsce nowego Z Pani opisu wynika, że sąsiad chce postawić nowy budynek w miejscu starego: zburzyć budynek gospodarczy, a na jego miejscu wybudować budynek mieszkalny. Będzie musiał jednak wystąpić o warunki zabudowy – jeśli nie ma Planu zagospodarowania przestrzennego – i pozwolenie na budowę, ewentualnie tylko pozwolenie – jeśli jest plan zagospodarowania przestrzennego. W obu przypadkach będzie musiał jednak spełnić kryteria przepisów wykonawczych do ustawy Prawo budowlane – warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Odniosę się do kwestii uzyskania warunków zabudowy, bo nie wiem, czy istnieje plan oraz jakie są jego zapisy. Plan może bowiem ustalać inną linię zabudowy, zabraniać wręcz zabudowy działki powyżej pewnego procenta powierzchni i wprowadzać jeszcze szereg innych ograniczeń. Czy możliwe jest postawienie nowego budynku w miejsce starego? Aby możliwe było postawienie nowego budynku w miejscu starego – mimo że ten ostatni stoi tam od 30 lat – do procedury budowlanej będą musiały być zastosowane przepisy obowiązujące obecnie. Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Art. 4. 1. Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. 1a. W odniesieniu do obszarów morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej przeznaczenie terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu określa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 i Nr 170, poz. 1652 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41). 2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: 1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; 2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. 3. W odniesieniu do terenów zamkniętych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się tylko granice tych terenów oraz granice ich stref ochronnych. W strefach ochronnych ustala się ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów, w tym zakaz zabudowy. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy Art. 61 przywołanej ustawy określa, że: 1. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; 2) teren ma dostęp do drogi publicznej; 3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; 4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1; 5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi. 2. Przepisów ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do inwestycji produkcyjnych lokalizowanych na terenach przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1. 3. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej. 4. Przepisów ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie. 5. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za spełniony, jeżeli wykonanie uzbrojenia terenu zostanie zagwarantowane w drodze umowy zawartej między właściwą jednostką organizacyjną a inwestorem. 6. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego. 7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, należy określić wymagania dotyczące ustalania: 1) linii zabudowy; 2) wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu; 3) szerokości elewacji frontowej; 4) wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki; 5) geometrii dachu (kąta nachylenia, wysokości kalenicy i układu połaci dachowych). Zgodnie z art. 4 ustawy Prawo budowlane każdy ma prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane przy zachowaniu warunku zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami. Jak stwierdza E. Radziszewski, mówiąc o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, należy brać pod uwagę zarówno tytuł do władania nieruchomością w rozumieniu podmiotowym, regulujący stosunki majątkowe, jak i prawo wynikające z administracyjno-prawnego przeznaczenia gruntu, uprawniającego dany podmiot do użycia gruntu na określony cel na podstawie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym. Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie: § 12. 1. Jeżeli z przepisów § 13, 60 i 271-273 lub przepisów odrębnych określających dopuszczalne odległości niektórych budowli od budynków nie wynikają inne wymagania, budynek na działce budowlanej należy sytuować w odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie mniejszej niż: 1) 4 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w stronę tej granicy; 2) 3 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę tej granicy. 2. Sytuowanie budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli wynika to z ustaleń planu miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 3. W zabudowie jednorodzinnej, uwzględniając przepisy odrębne oraz zawarte w § 13, 60 i 271–273, dopuszcza się: 1) sytuowanie budynku ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną lub w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej o szerokości mniejszej niż 16 m; 2) sytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną, jeżeli będzie on przylegał całą powierzchnią swojej ściany do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce lub do ściany budynku projektowanego, dla którego istnieje ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, pod warunkiem że jego część leżąca w pasie o szerokości 3 m wzdłuż granicy działki będzie miała długość i wysokość nie większe niż ma budynek istniejący lub projektowany na sąsiedniej działce budowlanej; 3) rozbudowę budynku istniejącego, usytuowanego w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 od granicy z sąsiednią działką budowlaną, jeżeli w pasie o szerokości 3 m wzdłuż tej granicy zostaną zachowane jego dotychczasowe wymiary, a także nadbudowę tak usytuowanego budynku o nie więcej niż jedną kondygnację, przy czym w nadbudowanej ścianie, zlokalizowanej w odległości mniejszej niż 4 m od granicy nie może być otworów okiennych lub drzwiowych; 4) sytuowanie budynku gospodarczego i garażu o długości mniejszej niż 5,5 m i o wysokości mniejszej niż 3 m bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną lub w odległości nie mniejszej niż 1,5 m ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych. 4. Usytuowanie budynku na działce budowlanej w sposób, o którym mowa w ust. 2 i 3, powoduje objęcie sąsiedniej działki budowlanej obszarem oddziaływania w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. — Prawo budowlane. 5. Odległość od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie może być mniejsza niż: 1) 1,5 m do okapu, gzymsu, balkonu lub daszku nad wejściem, a także do takich części budynku jak galeria, taras, schody zewnętrzne, pochylnia lub rampa; 2) 4 m do zwróconego w stronę tej granicy otworu okiennego umieszczonego w dachu lub połaci dachowej. Nie jest więc takie oczywiste, że nowy budynek będzie stał w starym miejscu. Muszą zostać zachowane pewne warunki – ważna jest treść warunków zabudowy czy planu. Sam fakt, że budynek gospodarczy stał w pewnym miejscu, nie uprawnia do postawienia kolejnego budynku w tym samym miejscu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
U mnie procedura wyglądała tak: - ZE warunki zasilania. - wystąpienie o pozwolenie na budowę. - umowa przyłączeniowa nowego - projektowanego budynku. - rozpoczęcie budowy (prąd ze starego budynku) - ZE wykonał przyłącze. - wprowadzenie prądu do nowego domu. - rozwiązanie umowy z ZE na stary budynek. - demontaż liczników i
Na rynku wtórnym jest sporo domów, których ceny nieraz wydają się bardziej przystępne niż w przypadku zakupu budynku od dewelopera albo budowy we własnym zakresie. Należy jednak wziąć pod uwagę, że kupno domu z drugiej ręki nieraz wiąże się z dodatkowymi kosztami, które mogą nie być oczywiste na pierwszy rzut oka. Dlatego trzeba rozważyć, jakie domy w ogóle bierzemy pod uwagę, uwzględniając możliwości finansowe i czasowe. Oczywiście wiele też zależy od konkretnego przypadku. Należy więc każdy interesujący nas dom dokładnie sprawdzić, by uniknąć problemów albo chociaż je zminimalizować. Warto, a nawet trzeba skorzystać z pomocy fachowca znającego się na budownictwie. Przy tym zawsze jest pewne ryzyko, że mimo starannych oględzin nie unikniemy niespodzianek. Niektóre problemy techniczne mogą wyjść na jaw dopiero na etapie remontu czy przebudowy. Wówczas nabywca może skorzystać z rękojmi, o której mowa bardziej szczegółowo w dalszej części artykułu. Domy na sprzedaż 1. Ocena możliwości Na początek dobrze jest się zastanowić nad kilkoma podstawowymi kwestiami dotyczącymi wkładu finansowego i czasowego, na jaki możemy sobie pozwolić. Czy zależy nam na czasie? Czy chcemy się względnie szybko wprowadzić, czy też jesteśmy gotowi czekać kilka lub kilkanaście miesięcy, aż wszystkie niezbędne prace zostaną zakończone? Czy przynajmniej niektóre prace potrafimy wykonać sami albo z pomocą znajomych bądź rodziny? Może to znacznie obniżyć koszty. Ile jesteśmy gotowi zainwestować w remont? Czy w grę wchodzi tylko odświeżenie bądź niewielka modernizacja, czy też liczymy się z koniecznością przerabiania niemal wszystkiego, włącznie ze zrywaniem podłóg i wymianą dachu? W przypadku niektórych starych domów, zwłaszcza przedwojennych i zaniedbanych, koszt remontu może wynieść nawet drugie tyle co koszt ich zakupu. 2. Kilka ogólnych wskazówek Przy ocenie i wyborze domu, który chcielibyśmy kupić, warto zwrócić uwagę na poniższe zagadnienia. Lokalizacja – co jest dla nas bardziej istotne, cisza i spokój czy brak kłopotu z dojazdami? Czy jesteśmy mobilni, czy potrzebujemy mieć wszystko, co najważniejsze (sklepy, punkty usługowe itp.) w zasięgu ręki? Czy zaciszna okolica, która teraz nam się podoba, za kilka lat będzie równie zaciszna, czy też są tam planowane jakieś większe inwestycje? Czy nie ma uciążliwego sąsiedztwa? Informacje o tym, co może powstać w pobliżu działki, można znaleźć w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Jeśli działka nie jest objęta takim planem, sprawdźmy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz decyzję o warunkach zabudowy. Metraż – czy potrzebujemy dużo przestrzeni, czy wystarczy nam niewielki dom? Co z kosztami utrzymania? Czy planujemy powiększenie rodziny? Czy dom nie okaże się za duży w stosunku do potrzeb, gdy dzieci się wyprowadzą? Stan prawny i obciążenia– czy osoba, która sprzedaje dom, faktycznie jest jego właścicielem (powinna być w stanie przedstawić dokument potwierdzający zakup domu lub nabycie go w drodze spadku bądź darowizny)? Czy osoby trzecie nie mają praw do nieruchomości (np. służebność, dożywocie)? (Dowiedz się więcej - "Jak ustrzec się przed kupnem domu z lokatorem?") Czy nie jest ona obciążona finansowo, np. hipoteką przymusową? Informacje takie można znaleźć w księdze wieczystej. Księgę w wersji elektronicznej można przejrzeć za darmo w internecie na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości – trzeba tylko znać jej numer, a sprzedający powinien go udostępnić bez problemu. Dokumenty i formalności– czy działka ma wszystkie niezbędne przyłącza? Czy właściciel zawarł umowy z dostawcami mediów? Czy nie zalega z opłatami na ich rzecz? Czy dysponuje dokumentacją z budowy (w przypadku starych domów może ona być niedostępna)? Czy ma aktualne protokoły przeglądów instalacji? Czy w budynku była zarejestrowana działalność gospodarcza, a jeśli tak, to czy wszystkie zobowiązania z niej wynikające zostały uregulowane? Poprośmy o przedstawienie dokumentów, które potwierdzają powyższe kwestie. Stan techniczny – przed decyzją o zakupie domu warto przeprowadzić audyt techniczny, czyli przegląd stanu domu z pomocą doświadczonego specjalisty. Pomoże to dostrzec ewentualne wady i problemy, których sami moglibyśmy nie zauważyć. Specjalista może też pomóc oszacować koszty ewentualnego remontu. Dowiedz się więcej: "10 rzeczy, które mogą Cię zaskoczyć, jeśli kupisz dom jednorodzinny". 3. Jaki dom najlepiej kupić? Poniżej przedstawiamy krótki przegląd domów spotykanych na rynku wtórnym w Polsce, wraz z ich zaletami i wadami. Decyzja o tym, który typ domu okaże się najlepszy, zależy w znacznym stopniu od sytuacji kupującego i od wymienionych wcześniej kryteriów, jakimi kieruje się przy wyborze (np. dla jednej osoby najważniejsza będzie możliwość szybkiego zamieszkania bez remontu, dla innej niska cena, dla jeszcze innej określony rozkład i metraż). Domy na sprzedaż Domy nowsze w niezłym stanie Ceny takich domów są zwykle stosunkowo wysokie, ale ta opcja jest dogodna dla osób, którym zależy na szybkim wprowadzeniu się. Zdarzają się domy kilku- lub kilkunastoletnie, kompletnie wyposażone, w których można zamieszkać praktycznie od razu i ewentualnie później dostosowywać wystrój do własnych upodobań. Jeśli jednak dom jest wystawiany na sprzedaż po zaledwie kilku latach użytkowania, można się zastanawiać, dlaczego właściciel chce się go już pozbyć. Warto sprawdzić, czy nie wynika to z wad samej nieruchomości, które mogłyby się okazać uciążliwe także dla jej nabywcy. Domy z PRL-u Najczęściej mamy tu do czynienia z tzw. kostką polską. Domy takie charakteryzują się prostą, zwartą bryłą, typowym rozkładem pomieszczeń oraz niezbyt dużym metrażem. Są przy tym dość przystępne cenowo. Z ich jakością i solidnością bywa jednak różnie. Główny zarzut wobec PRL-owskich bloków z wielkiej płyty – że budowano je szybko i byle jak – można też w znacznym stopniu odnieść do kostki polskiej. Jakość takich domów może być gorsza ze względu na ówczesną niską dostępność materiałów budowlanych oraz nieprzestrzeganie standardów technicznych. Z drugiej strony warto mieć na uwadze, że w późniejszych czasach wiele tych domów przebudowano, zmodernizowano i nadano im ciekawszy wygląd. Mogą one być atrakcyjne dla osób, które poszukują domu typowego, niezbyt dużego i w niewygórowanej cenie. Domy przedwojenne Tu zdarzają się nieraz prawdziwe okazje cenowe. Można też trafić na nieruchomości dla koneserów, w jakiś sposób nietypowe, unikatowe, czy też szczególnie atrakcyjnie położone. Kiedyś budowano też z większym rozmachem, dlatego stare domy mają często większe ogrody, większe metraże i wyższe pomieszczenia niż nieruchomości powojenne. Z drugiej strony ocena stanu technicznego takich domów wymaga najwięcej specjalistycznej wiedzy. Łatwo wpaść w pułapkę i narazić się na dodatkowe, nieprzewidziane koszty bądź wręcz na zagrożenie. Dlatego na oględziny starego domu warto się udać w towarzystwie fachowca, który przeprowadzi wspomniany wcześniej audyt techniczny. O ile dom nie był względnie niedawno remontowany, taki zakup jest opcją dla cierpliwych. Może się bowiem okazać, że praktycznie wszystko wymaga wymiany bądź naprawy, zanim budynek będzie gotowy do zamieszkania. Trzeba też brać pod uwagę ewentualność, że remont okaże się nieopłacalny. W niektórych przypadkach, jeśli sama działka jest atrakcyjna, korzystniej wychodzi wyburzenie domu i postawienie nowego. Kupno nowego domu od osoby prywatnej Na rynku wtórnym trafiają się także oferty domów całkiem nowych, sprzedawanych przez osoby prywatne, a nie przez deweloperów. Właściciele sprzedają je, bo potrzebują funduszy na inny cel, nie mogą zamieszkać we wcześniej wybranej lokalizacji z powodów losowych (np. konieczności wyjazdu), albo wystarczyło im pieniędzy na budowę, ale już nie na wykończenie. Tak jak w przypadku domów starszych, konieczne jest tu sprawdzenie przez dobrego specjalistę, czy budynek nie ma wad i czy zostały dopełnione formalności związane z budową. Pewnym utrudnieniem jest fakt, że nowe domy kupowane od osób prywatnych nie są objęte ustawą deweloperską, a zatem kwestia usuwania ewentualnych usterek podlega jedynie przepisom Kodeksu cywilnego. Czasem zdarzają się domy na sprzedaż w stanie surowym. Oznacza to, że postawione są ściany nośne i położony dach. W stanie surowym zamkniętym zamontowane są także okna i drzwi zewnętrzne, a wewnątrz znajdują się ścianki działowe. Taki dom daje duże możliwości, jeśli chodzi o wykończenie, gdyż można zrobić to od podstaw według własnych potrzeb i upodobania. Wymaga jednak dużego wkładu pracy i kosztów. Dlatego na domy w stanie surowym powinny się decydować osoby, które mogą długo poczekać z wprowadzeniem się. Jeśli dom jest sprzedawany w tzw. standardzie deweloperskim, trzeba mieć na uwadze, że to pojęcie to można różnie definiować, gdyż jest jedynie zwyczajowe (prawo go nie reguluje). Zwykle przez stan deweloperski rozumie się to, co obejmuje stan surowy, plus instalacje (grzewcza, wodna i elektryczna), zamontowane drzwi wejściowe, okna z parapetami, otynkowane ściany i wylewka na podłodze. Nie jest to jednak regułą. Sprzedający powinien więc to uściślić, aby było dokładnie wiadomo, jakie prace wykończeniowe (a co za tym idzie, jaki koszt i dodatkowy czas) trzeba wziąć pod uwagę, zanim będzie można się wprowadzić. Jeśli głównym argumentem za zakupem takiego domu jest dla nas cena, musimy się liczyć z tym, że do kwoty zakupu i opłat notarialnych trzeba będzie jeszcze doliczyć niemałą sumę właśnie na wykończenie. Kupno domu w budowie od osoby prywatnej Przed decyzją o zakupie należy sprawdzić, czy budowa odbywa się legalnie i czy wszystkie formalności zostały dopełnione. Dlatego sprzedający powinien okazać dokumentację budowlaną: pozwolenie na budowę, projekt budowlany i dziennik budowy, a także protokoły z odbioru instalacji, jeśli zostały one już wykonane. Dokumenty te pozwalają na ocenę zaawansowania prac budowlanych Trzeba też pamiętać, że jeśli zakup ma być finansowany kredytem, nabywca będzie zobowiązany do dokończenia budowy. W takiej sytuacji należy przedstawić w banku kosztorys dokończenia budowy oraz projekt, a także przepisać pozwolenie na budowę na nowego właściciela. Domy na sprzedaż 4. Rękojmia na dom od osoby prywatnej W przypadku stwierdzenia wad domu już po zakupie, nabywca ma prawo dochodzić od sprzedającego roszczeń z tytułu rękojmi. Rękojmia dotyczy wad ujawnionych w ciągu 5 lat od daty transakcji. Czas ten dotyczy zarówno budynku, jak i jego części składowych (według art. 47 k. c. takich, których nie można oddzielić bez uszkodzenia bądź istotnej zmiany nieruchomości bądź przedmiotu odłączonego). Nie ma przy tym znaczenia, czy sprzedający o tych wadach wiedział. Zwolnienie z odpowiedzialności możliwe jest tylko w przypadku, gdy nabywca był świadomy wady budynku, a mimo to zdecydował się na jego zakup, albo gdy strony w umowie zobowiązały się do ograniczenia bądź wyłączenia rękojmi (jest to jednak dopuszczalne tylko w określonych przypadkach i niezalecane; jeśli sprzedający nalega na taki zapis, może to budzić podejrzenia, że wie o jakiejś wadzie). Rękojmia obejmuje zarówno wady prawne, jak i wady fizyczne. W przypadku nieruchomości wadą prawną może być np. obciążenie na rzecz osoby trzeciej (użytkowanie, służebność) albo fakt, że w momencie sprzedaży nie stanowiła własności sprzedawcy, więc nie miał on prawa do jej zbycia. Wady fizyczne to niezgodność cech sprzedawanej rzeczy z zapewnieniami sprzedającego, brak właściwości, które powinna ona mieć ze względu na przeznaczenie bądź cel oznaczony w umowie, czy też wydanie w niekompletnym stanie. W przypadku budynku mogą to być np. wadliwe instalacje, brak ocieplenia, wykończenie gorszymi materiałami niż deklarowane. Jakie prawa ma kupujący z tytułu rękojmi? Może zażądać od sprzedającego usunięcia wady, o ile jest to wykonalne, albo obniżenia ceny. Jeśli wada jest istotna (na tyle poważna, że uniemożliwia korzystanie z budynku zgodnie z jego przeznaczeniem), ma prawo zażądać odstąpienia od umowy. Przepisy dotyczące rękojmi przewidują też możliwość wymiany wadliwej rzeczy na inną, jednak w przypadku nieruchomości nie jest to możliwe. Więcej o rękojmi od osoby prywatnej przeczytasz tutaj: "Rękojmia na mieszkanie z rynku wtórnego" Znajdź agenta Niniejsze opracowanie ma jedynie charakter informacyjny. Jego treść nie stanowi porady prawnej, podatkowej, finansowej czy z zakresu obrotu nieruchomościami. W celu uzyskania profesjonalnego wsparcia, skonsultuj się ze specjalistą: Magdalena Krukowska - Od 2016 r. związana z firmą NNV zarządzającą portalem Należy do zespołu redakcyjnego bloga gdzie współtworzy strategię contentową, odpowiada za dobór treści, zajmuje się tworzeniem i optymalizacją publikacji, a także kontaktami z autorami i ekspertami ds. nieruchomości. W przeszłości prowadziła szkolenia z j. angielskiego.
Dodatkowe informacje do dokumentów: Uzyskanie pozwolenia na rozbiórkę może wymagać przedłożenia, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, opinii, uzgodnień innych organów (nie dotyczy to uzgodnienia i opinii uzyskiwanych w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo obszar Natura 2000).
W przypadku ogrodzenia wokół posesji remont oznacza zazwyczaj postawienie nowej bariery. Co prawda czasami da się odmalować płot, albo wykorzystać jego niektóre elementy do wzniesienia nowego, ale nie ma gwarancji, że po modernizacji takie ogrodzenie będzie się dobrze prezentowało. Z artykułu dowiesz się: Jakie powinno być nowe ogrodzenie? Jaki wybrać materiał na ogrodzenie? Ile kosztuje nowe ogrodzenie? Ogrodzenie pełni kilka funkcji. Przede wszystkim wyznacza granice posesji. Może też pełnić rolę bariery dla intruzów, czasem również dla hałasu. Wreszcie stanowi dekorację budynku i jego otoczenia. Musi być więc i solidne i estetyczne. Niestety, nawet po kilku lub kilkunastu latach użytkowania metalowa siatka jest zazwyczaj skorodowana, podmurówka ma ubytki, a drewniane elementy płotu mogą być spróchniałe. Czasami można wykorzystać stary fundament jako podporę nowego ogrodzenia, a np. słupki, po odmalowaniu, wykorzystać do podtrzymania nowych przęseł. Zazwyczaj jednak inwestorzy decydują się na wzniesienie zupełnie nowego ogrodzenia. Wychodzą bowiem z założenia, że lepiej wydać nieco więcej, ale mieć barierę na lata - estetyczną i wzniesioną zgodnie z obecnymi trendami architektonicznymi. Ogrodzenie pełni wiele ważnych funkcji. Nie tylko wyznacza granice, ale również nadaje posesji charakter, stanowiąc niejednokrotnie element ozdobny. (fot. Polbram) JAKIE POWINNO BYĆ NOWE OGRODZENIE? Planując nowe ogrodzenie warto zwrócić uwagę na kilka cech, jakie powinno ono spełniać. Oto one: dopasowane do potrzeb - w zależności od preferencji, a także od poziomu zagrożenia, można zdecydować się na lekki płot z siatki, albo na solidny mur, który będzie stanowił pierwszą barierę dla intruza. Pełne ogrodzenie warto też wybrać wtedy, gdy działka zlokalizowana jest przy ruchliwej drodze - będzie ono bowiem w pewnym stopniu chronić przed hałasem i kurzem. Znaczenie mają też możliwości finansowe inwestora, ponieważ różnice w kosztach wybudowania różnych ogrodzeń (o czym więcej poniżej) są ogromne; wykonane zgodnie z przepisami - uregulowania prawne dotyczące ogrodzeń nie są zbyt restrykcyjne. Bariery o wysokości do 220 cm nie trzeba nawet zgłaszać w urzędzie. Należy jednak sprawdzić, czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie ma wytycznych dotyczących wyglądu ogrodzenia, jego wysokości czy rodzaju zastosowanego materiału. Inne ograniczenie związane jest z ostro zakończonymi elementami ogrodzenia. Ze względu na to, że mogą stanowić one zagrożenie dla ludzi i zwierząt, nie można ich umieszczać na wysokości poniżej 180 cm. Częścią ogrodzenia są furtka i brama wjazdowa. W tym przypadku przepisy mówią tylko o ich szerokości. Furtka nie może być węższa niż 90 cm, a brama musi mieć minimum 240 cm. Wygodniejsze będzie jednak nieco szersze wejście i wjazd. Aby łatwo manewrować samochodem i w razie konieczności umożliwić wjazd na posesję pojazdom dostawczym, najlepiej zaplanować bramę o szerokości ok. 400 cm; harmonizujące z budynkiem i otoczeniem - jak wspomniano, ogrodzenie jest także elementem ozdobnym, dlatego powinno pasować do stylu, w jakim zbudowany jest dom. Obecnie dominującym trendem w architekturze jest minimalizm. W przypadku nowoczesnych brył o prostej formie najlepiej zdecydować się na barierę o ascetycznym designie. Z kolei budynki o klasycznej architekturze będą wizualnie dobrze współgrały z płotami o tradycyjnym wyglądzie. Jeżeli chodzi o kolorystykę ogrodzeń, warto dopasować ją do jednego z elementów domu: dachu, stolarki czy elewacji. Ostro zakończone elementy ogrodzenia nie mogą się znajdować na wysokości poniżej 180 cm. (fot. Joniec) Schemat wykonania fundamentu punktowego pod słupki... ...oraz posadowienia ogrodzenia z podmurówką KILKA PROPOZYCJI NA MATERIAŁ NA OGRODZENIE Spośród dostępnych na rynku rozwiązań jest w czym wybierać. Możemy się zdecydować na popularne ostatnio przęsła i panele oraz gabiony, solidne mury, tradycyjne płoty z drewna czy lekką siatkę z rolki. PRZĘSŁA LUB PANELE Elementy te mocuje się najczęściej na podmurówce z cegieł, bloczków lub wylewanej z betonu. Można je kupić w zestawie ze słupkami i wszystkimi niezbędnymi akcesoriami. Do wyboru są przęsła i panele drewniane, metalowe, betonowe, żeliwne i z tworzywa sztucznego. Mogą być pełne bądź ażurowe, o wyglądzie tradycyjnym lub nowoczesnym. Bez problemu można wybrać taki model, który będzie się harmonizował z otoczeniem. GABIONY Ten typ ogrodzeń upowszechnił się stosunkowo niedawno. Ich zasadniczym elementem są kosze z metalowej siatki ocynkowanej ogniowo, w których luźno umieszcza się kamienie (rzadziej szkło lub drewno). Gabiony są bardzo trwałe, solidne, masywne i szczelne. Warto zdecydować się na nie, gdy w pobliżu przebiega ruchliwa droga, ponieważ skutecznie chronią przed hałasem i kurzem. Najlepiej prezentują się wokół budynków o nowoczesnej architekturze. Gabiony to współczesne wersje murów. Obecnie to jeden z najmodniejszych typów ogrodzeń. (fot. Konsport) MURY Wykonywane są z różnego rodzaju bloczków i kamienia. Kojarzą się z elegancją, trwałością i solidnością. Stanowią barierę dla intruzów, choć trzeba też mieć świadomość, że za pełnym ogrodzeniem łatwiej się ukryć. Z pewnością sprawdzą się natomiast wtedy, gdy zależy nam na zachowaniu prywatności. Ze względu na wysoką cenę materiałów, często murowane są tylko fragmenty ogrodzenia: podmurówka lub dodatkowo także słupki, stanowiące oparcie dla lżejszych przęseł, np. z drewna lub metalu. PŁOT DREWNIANY To propozycja, którą powinni rozważyć przede wszystkim zwolennicy natury i właściciele działek wiejskich, podmiejskich, leśnych, a także gospodarstw agroturystycznych. Płot może być zbity z desek albo bali. Tego typu ogrodzenia najlepiej komponują się z budynkami o tradycyjnej architekturze, zwłaszcza tymi, które na elewacji mają elementy wykonane są z drewna. Wadą tego rozwiązania jest konieczność przeprowadzania regularnych zabiegów konserwacyjnych. Płoty drewniane wyglądają naturalnie, ale wymagają regularnych zabiegów konserwacyjnych. (fot. Joniec) SIATKA Z ROLKI To najprostszy i najtańszy sposób na wykonanie ogrodzenia. Siatkę wykonaną ze stalowego drutu rozciąga się na metalowych słupkach. Drut może mieć różną średnicę, a siatka gęstość - od tego zależy, jak sztywny jest parkan. Tego typu ogrodzenia również co jakiś czas wymagają odświeżenia - gdy siatka ulegnie korozji, czeka nas żmudna praca, polegająca na wyczyszczeniu jej drucianą szczotką i pomalowaniu. Dlatego ostatnio bardzo popularne są siatki powlekane tworzywem sztucznym PVC. ŻYWOPŁOT Jedną z opcji jest zastąpienie typowego ogrodzenia żywopłotem (można też posadzić go obok niezbyt ciekawego parkanu). Kluczowy jest dobór odpowiednich roślin. Te rozłożyste będą pasowały do większego ogrodu, niskie i kolumnowe - do mniejszego. Krzewy gęste i cierniste (głóg pospolity, ognik szkarłatny) umożliwią wykonanie ogrodzenia, które będzie pełniło jednocześnie funkcję obronną. W roli bariery od hałasu, wiatru i kurzu najlepiej sprawdzą się rośliny gęste i odporne na mróz oraz wiatr - jałowiec, cis i świerk. Z kolei w miejscach zacienionych można posadzić np. grab pospolity. Równie ważny jest wybór odpowiedniego terminu nasadzania. Niektóre rośliny sadzi się jesienią, inne wiosną. Wreszcie kwestia pielęgnacji żywopłotu. Może on wymagać podlewania, przycinania, nawożenia itp., dlatego nie jest to rozwiązanie dla kogoś, kto nie lubi prac w ogrodzie. Sposoby dodatkowego podparcia słupków stanowiących oparcie dla paneli i siatki: końcowego (schemat po lewej), narożnego (środkowy schemat) i środkowego - w przypadku długiego parkanu (schemat po prawej). ILE WYDAMY NA NOWE OGRODZENIE? Jak już wspomniano, najmniej zapłacimy za ogrodzenie z siatki. W tym przypadku na komplet materiałów wydamy 120-150 zł/ Ponad dwukrotnie droższy jest płot z desek, np. świerkowych. Koszt wykonania 1 ogrodzenia z przęseł stalowych to już 300-400 zł. Podobną kwotę trzeba przeznaczyć na ogrodzenie z paneli PVC. Najdroższe są mury, te tradycyjne i ich współczesne odmiany, czyli gabiony. W tym przypadku trzeba się liczyć z wydatkiem rzędu 600-800 zł/ Duży wpływ na ostateczny koszt bariery wokół posesji ma robocizna, a ta jest zróżnicowana w zależności od regionu kraju. Najmniej zapłacimy za wykonanie fundamentu, podmurówki i rozciągnięcie siatki z rolki - szacunkowo 100 zł/ W przypadku przęseł i paneli ta kwota wzrośnie o 25-45 zł/ Wykonanie fundamentów, podmurówki i słupków ogrodzenia murowanego to koszt rzędu 150-200 zł/ Norbert Skupińskifot. otwierająca: Joniec
dGTA335. 0cna5iix2h.pages.dev/2060cna5iix2h.pages.dev/3560cna5iix2h.pages.dev/1900cna5iix2h.pages.dev/460cna5iix2h.pages.dev/2290cna5iix2h.pages.dev/1230cna5iix2h.pages.dev/50cna5iix2h.pages.dev/3400cna5iix2h.pages.dev/324
wyburzenie domu i postawienie nowego
